Road trip: GOR & Grampians - Dag 2

Wat een zalig gevoel. Wakker worden in de Hippi Camper: enkel natuurgeluiden, zon door de bomen, blauwe lucht. Kerstavond. Het kan niet anders dan een mooie dag worden.

Na het ontbijt gingen we op weg naar de California Redwoods. Het was mijn beurt om even achter het stuur van de Hippi Camper te kruipen. Dit was in de middle of nowhere, dus ik durfde het wel (eventjes) aan. We dachten dat de weg richting onze parkeerplaats zich verder ziu zetten naar een andere weg. Niets was minder waar, de weg eindigde bij een klein huisje op een open plek in het bos. We keerden terug naar de originele weg, eenmaal daar wisselden Maarten en ik van plaats. Ik voel me niet comfortabel genoeg om tussen andere auto's links te rijden. 

De California Redwoods zijn prachtig, en uniek binnen Australië. Het is een klein deel binnen Cape Otway Nature Park. Deze bomen groeien origineel in de staat Californië in de USA, waar men momenteel ongeveer 10 mensen nodig heeft om de stam te kunnen omarmen. Enkele van deze bomen zijn hier gepland, en doen het best goed. Momenteel heb je 3 à 4 personen nodig om rond de grotere te kunnen. En ze zijn hoog, héél hoog. We liepen hier een tijdje rond, en bewonderde het mysterieuze en rustige gevoel dat deze plek geeft. Gevolgd door het spelen van verstoppertje.

Nadien reden we terug naar Lorne, daar was de enige winkel die  nog open was. We deden boodschappen voor vandaag en morgen (Kerstmis). Waarna we doorreden naar een strand om daar de dag door te brengen. Toen we langs de B100 enkele mooie stranden zagen passeren, besloten we af te slaan bij Johanna. Vlak aan het Johanna Beach was een hutje met een BBQ. Daar leerde we Lucas croquejes kennen. Deze BBQ was niet echt proper, dat ligt voornamelijk aan de mensen die deze bakplaat niet netjes achterlieten. Shame! 

Nadien gingen we naar het strand. Dit lag een 80m achter de parking. Samen met een andere groep legde ik het pad af. En meisje ruep "I am definitly going to swim! Look at the waves, they are so big! Dus je kan je inbeelden dat ik moest lachen toen ik twee seconden later het bord zag met "beach unsafe for swimming".

De jongens en ik legde onze spullen neer, en samen sprongen we de zee in. Gezamenlijk doken we enkele keren onder de golven door. Al snel merkten we dat er een sterke stroming was. Ik was er dus helemaal niet gerust in als Maarten of Ivo dieper in het water gingen. Zo benadrukte ik steeds: 
"Ik kom jullie niet redden!" 
"Als je verdrinkt verpest je heel de uitstap!"
Want wanneer het neer komt op het toedienen van hulp, staat je eigen veiligheid bovenaan. En 'no way' dat ik dat ga riskeren!

Uiteindelijk spendeerde we heel de dag op het strand. Pootje baden, zonnen, en slapen. Want de jongens hadden de alcohol van gisteren te verwerken.

Voor het avondeten maakten we hamburgers met een slaatje. Nadien keerden we terug naar het strand. Daar verzamelden en sorteerden we het drijfhout. Wanneer de zon aan de horizon verdween, staken we het kampvuur aan. Dit deden we in de vorm van een ritueel. Iedereen koos een windrichting en nam daar plaats. Via zelfgemaakte fakkels werd het vuur doorgegeven, om daarna samen het kampvuur aan te steken. Gevolgd door dansen rond het vuur. Daar zaten we dan, buckeylist: check!, 4 vrienden op het strand met een kampvuur op kerstavond. 

Alcohol consumptie: 1/2 fles Soho met limonade, 1 Captain Morgan met cola, 1 fles witte wijn.

Later in de avond kregen we bezoek van 2 jongeheren die ons kampvuur vanop hun camping zagen, dus ze besloten zich bij ons te voegen. Zij doneerde een fles Prosecco en 2 blikjes Phurfy.

Dit was een avond die ik nooit zal vergeten.

Tot snel AB!