Dag 3: Kununurra

En de wielen van de bus gaan rond en rond, rond en rond, rond en rond....

Vandaag was weer een lange busdag, 5u30. Lake Argyle tot Kanunarra is ongeveer 2u. In deze periode steken ze eveneens de grens van West Australië over. Wanneer je de grens wil over steken is het niet toegestaan verse groenten of fruit mee te nemen. Dit omdat sommige staten last hebben van een fruitvlieg. Deze fruitvlieg kan enorm veel schade aanrichten. Deze grenscontrole geld enkel als naae WA wil gaan. Ga je van WA naar NT (Northern Territory), dan geldt dit niet. Hiewel het meeste eten uit WA komt, os het niet toegestaan om deze terug mee te nemen. Andy klaagt er wat over, maar in mijn ogen kan het voedsel als nog 'besmet' worden terwijl het in NT is.
We hadden lunch 20min voor het oversteken van de grens. Terwijl Andy door de controle ging, trokken wij foto's met het staatsbord (waar ze toch wel iets specialers van kunnen maken).

De volgende stop was Kununurra. Hier moesten we stoppen om boodschappen te doen, aangezien al ons vers eten de vuilbak was ingegaan.

Andy voorzag 2u om boodschappen te doen en wat rond te wandelen. Noni, Isabella, Andrea en ik gaven ons op als de vrijwilligers voor het duwen van de karretjes. En wow wat was dat veel eten. Een rekening van maar liefst $724, voor groenten, fruit en wat ontbijtspullen.

In de tussentijd kocht ik mezelf een hoofdlampje. De rest van de groep had die op dag 1 al gekocht. Ik dacht dat het me wel zou lukken met mijn zaklampjes en gsm. Maar het is toch een pak lastiger om je backpack in- en uit te pakken in het donker (voor en na zonsopgang/ -ondergang). Nu hoor ik er ook bij!

Vervolgens zette we onze reis verder naar Purnululu, waar we de Bungle Bungles zouden kunnen vinden.
Als eerste gingen we naar de campibg waar we ons stukje grond inpalmde en kamp opzetten.
Vervolgens reden we naar een locatie waar we de zonsondergang aanschouden, natuurijk weer met een hapje en een drankje. Wat zorgt Andy toch goed voor ons.

Onze kampplaats heeft geen douches. Er is enkel een wc, waarvan je de aanwezigheid tot 100m kan ruiken zodra iemand de deur open deed. Gebaseerd op mijn reukzintuig en het horen kokhalzen van Anne (Nederland), besloot ik al snel dat ik naar de bosjes zou gaan wanneer het nodig was.

Het avondeten was weer prachtig! Zwarte rijstsalade (zwarte rijst, rucola, rode paprika, rozijnen, mais, kidney beans, stukjes amandel en veel witte azijn) met gepocheerde barramundi. Mmmmmm! Iets wat ik zeker wil maken voor mijn mamie en papie als ik weer thuis ben
Rijstsalad en barramundi.

Ooh, ik zag 2 vallende sterren vannacht.

Groetjes,
AB