Omweg door regen

Bill is nu weer enkele dagen thuis. We hebben de keuken ondersteboven gehaald en gepoetst. Daar inspecteerde in vol verwondering alle gevonden resten: van o.a. insecten (karkassen, nesten, cocons...) en gekko's (voornamelijk uitwerpeselen). Vicki schaamde zich wel, maar ik vond het zalig. Zo zie je maar, ik ben toch nog steeds een kleine wetenschapper.

Het gaat goed met Bill, en het is tijd om weer naar huis te gaan. Dit is iets lastiger dan verwacht. Momenteel is eer een cycloon gaande boven de noordelijke oostkust. Dit creëert een enorme wolkenformatie, met bijhorende regen. 
Herinner je de regen in Cloncurry, in het begin van februari?

Er zijn 2 grote wegen langs waar we Cloncurry kunnen bereiken. Het is echter moeilijk in te schatten welke wel en welke niet onder water zullen staan (en dus gesloten zijn). Delen die nu open zijn, kunnen gesloten zijn wanneer we daar aankomen. Dit maakt het moeilijk om een beslissing te maken. Gaan of niet gaan? Wetende dat het mogelijk is dat we vast komen te zitten in een dorp, en dus moeten betalen voor een motelkamer of hutje (en we hebben al zoveel geld uit gegeven).

Na vele telefoontjes en lang beraadt werd de beslissing genomen: we gaan richting Townsvill, en slaan dan af naar het Westen. Het voegt wat extra kilometers toe, maar is het de beste kans om zonder problemen aan te komen.

Op deze manier kan ik weer aan ander stukje zien. Hoe noordelijker je gaat, hoe tropsicher. Ik ben klaar voor wat palmbomen!

Veel liefs