Cowboy festival

Door de onverwachte uitstap naar Bundaburg miste ik de races in Cloncurry. Dit weekend is het Dirt and Dust Festival in Julia Creek. Een echt Cowboy festival met een triatlon, races, rodeo en country muziek. Ik kreeg vrij van de Leichhardt. Zaterdagochtend gingen Sara, Krist, Amy en ik op pad. 165km naar Julia Creek, de eerste stad de je tegenkomt als je naar het Oosten rijdt.

Met een richttijd van 10u, vertrokken we om 11u. Kelly zei dat hij altijd op het terrein van het servicestation (tankstation, met toilet en kleine shop). Er was daar niemand gekampeerd, dus we namen tijdelijk plaats op de parking. Sara en ik kleedde ons om voor de races. En na 10 min wandelen kwamen we aan op het raceterrein.

Daar schreef ik me impulsief in voor de verkiezingen "fashion of the field": 'best dressed', 'best shoe' en 'best millinary' (hoed-dinges). Een kijken hoever die outfit van $27 mij zou brengen. Op weg naar de races kreeg ik alvast veel complimenten over mijn outfit. Sinds die inschrijving was ik een beetje jaloers op elke vrouw met een mooie jurk.
Op het terrein kwam ik super veel mensen tegen die ik kende en herkende. Wat barwerk toch niet allemaal kan doen. Sara en ik brachten wat tijd door met Darcy en Dough, 2 kerels (werken op cattle stations) die ik de laatste 2 weken veel tijd met mij gespendeerd hebben in de Leichhardt (terwijl ik werkte). We dronken wat, keken wat races, beetje babbelen... leuk leuk! 
Toen was het tijd voor de verkiezingen. Ik nam plaats op het podium. Ik moest er wat mee lachen, ik nam het niet serieus maar zou toch graag winnen (je kent me toch).

Ik won niets, en zo erg vond ik het niet. De winnaars kregen een lint en een enorme mand. Daar wilde ik niet heel de dag mee rondzuilen.

Na de races namen de we gratis bus naar town. We parkeerde onze wagen op het gras. Daar kleedden we ons om, begonnen aan de predrinks terwijl we wachtte op de auto met Kelly, Natan, Liz en Danielle. Zij kwamen later omdat Liz en Danielle moesten werken tot 3u. Wel een grappige omgeving: naast een tankstation met all deze road trains die passeren.
 

Het laatste event van de dag was de rodeo. Eindelijk. We zagen deelfde jongens terug vanop de races, en spendeerde daar de verdere avond mee. Dit was best leuk. Ik leerde dat de cowboys na 8 seconden van de stier af moeten. Op deze manier denkt de stier tenminste dat hij ze kan kwijt raken. En dit leidt tot een afvalrace. Iedereen die 8 sec kan blijven zitten gaat naar de volgende ronde. Wanneer er 2 overblijven wint de rijder die 8 sec haalt. Indien geen van beide de 8 sec halen, wint de persoon die het langste bleef zitten. De winnaar van deze rodeo kreeg $10 000 (= 6000 euro). 
De stieren waren gigantisch! Echte prachtbeesten. Ik keek meer naar het dier dan naar de cowboys. Ze hadden 4 verschillende stieren. De cowboys werden random op de stieren geplaatst. Slim wel; want dit geeft elke stier de kans om even te rusten, voor hij weer alle kracht moet gebruiken om iemand van zijn rug te gooien. In de arena liepen 2 mannen: clowns. Deze mannen dragen een felle sportoutfit met zwart en geel met een helm. Ze zijn een extra veiligheid. De stieren zijn best agressief, en wanneer een cowboy valt is er een kans dat de stier de cowboy achterna gaat. Wanneer de cowboy valt lopen de clowns voor de stier. De stier wordt door hen getriggerd, en gaat achter hen in plaats van de gevallen cowboy. Ze zijn snel, en springen op de hekken wanneer de stier dicht bij komt.
Als er niemand meer in de arena is gaat het hek open. Meestal loopt de stier er zelf in (terug naar de startposities). Enkele keren gaat de stier niet door het hek, ook niet na herhaaldelijk openen van het de poort. Op dat moment laten ze een andere stier via de poort de arena inlopen. Deze stier kan de andere de juiste weg tonen. 

Tijdens de rodeo, waren er een paar entertainment spelletjes. Ik gaf daar niet echt aandacht aan. Maar toen ik hoorden dat ze deelnemer zochten, klom ik over het hek de arena in. Weer lekker impulsief. Ik had geen idee waaraan ik deel zou nemen. We werden voorgesteld aan het publiek, waar natuurlijk enkel 'Belgium' bleef hangen. Ik moest de presentator onderbreken tijdens zijn speluitleg, omdat ik niet wist wat 'gidgeebugs' zijn. Het zijn kleine bruine kevertjes, je zag ze overal in het zand en op de hebben rond de arena. Het was de bedoeling dat je zoveel mogelijk kevertjes zou vangen in 1 minuut. Natuurlijk kkon ik er geen vinden nadat het startschot gegeven was. Ik was traag en gefocust, en nam genoege met de ene groene kever die ik kon vinden (niet echt wat we moesten verzamelen). Tot opeens "Psst, Belgium! Belgium!" Ik draaide me om en enkele vrijwilligers zwaaide naar me. Ik rende naar hen. Ze hadden een beker vol met gidgeebugs, en leegde deze in mijn beker. Tijd is om. En ik won! Voor deze overwinning kreeg ik 4 drankbonnen voor sterke drank, een waarde van 32 dollar.

Na de rodeo was het tijd voor enkele bands. Een combinatie tussen country, rock en pophits. Het kon dus slechter. Tussen de bands was er een Australia's best butt competition. Je mocht hier enkel aan deelnemen als je 18+ was en een jeans droeg. Door mijn kleedje was een spontane deelname niet eens mogelijk. Wanneer er een fotograaf langskwam, heb ik wel eens goed met mijn kont geschud. Ik heb me super geamuseerd.

Rond 2u30 keerden we terug naar onze kampeerplek. Tijdens de avond raakten we Amy, Kristy, Liz en Danielle kwijt. Zo dronken Kelly, Natan, Sara en ik verder tot een uur of 4 waar we uit luiheid besloten op de grond te slapen (in plaats van de stoelen van de auto plat te leggen). Ik werd als eerste wakker, rond 7u.  Ik kleede me om en wachtte tot de andere opstonden. rond 10u30 was Kristy terug bij ons. De andere meiden hadden een andere anier geregeld om thuis te raken. Om 11u reden we weer terug naar huis.

Budgetgewijs heb ik het goed gedaan in vergelijking met de andere. In totaal heb ik ongeveer $200 (=126 euro) uit gegeven

Ik kijk al uit naar het volgende festival!

Veel liefs

Anne