Danku karma?

Nadat Vicki's monoloog was ik extreem verscheurd. Ik wilde mijn rugzak pakken en gewoon vertrekken. Het is echter extreem gemeen om een gezin te verlaten zonder enige hulp voor de kinderen. Het resultaat was dat ik golven had van blij zijn (ik ga weg) en triest (OMG ze dwing me om nog langer te blijven). 

Zondag was er een kleine party bij Davinia. Daar ging ik om 14u heen. Ik wist dat dit lang zou duren, maar dat vertelde ik hen niet. Ik wil de gewoon weg, en ik beperk de communicatie tot het nodige.
Op het feestje leerde ik weer nieuwe mensen kennen. Met hen besprak ik de situatie. Iedereen zei dat ik moest vertrekken, misschien met een waarschuwing van 2 dagen. Dat maakte het allemaal erger, iedereen erkende mijn gevoel, en dat dat ik dat moest volgen, maar dit is zo tegen mijn principes.

Ik heb altijd gedaan wat juist is. Het is een eigenschap waar uk trots op ben. Ik heb altijd doorgebeten en mijn tijd uitgezeten, ondanks dat ik het niet wilde. Steeds heb ik geprobeerd het probleem aan te pakken met een positieve houding: mijn eerste jaren in het middelbaar, keukenwerk bij Dupont, stages in lager onderwijs (met zeer slechte mentoren), stage op COS, masterproef.... Vicki kent me niet goed genoeg om zo'n uitspraken te doen.

Gelukkig kon ik later de avond bellen met mijn mama. Dat was nu net wat ik nodig had! In tijden van stress heb ik haar nodig (vb. examens). Ik had haar visie nodig. Ze wilt het beste voor, maar weet ook wat het is om een gezin te runnen.
Voor haar was het ook een moeilijke situatie. Exact alles wat ik verwacht had. Samen besproken we dat ik voor de optie van $220 zou gaan. Ik zal doen wat ik moet doen, maar meer dan dat hoeft Vicki niet van me te verwachten. Ik weet dat ik hier koppig in ben, maar ik voel me al een een tijdje niet gelukkig (en ze geeft steeds meer werk en commentaar).
 

*-Ik ontdekte de extra commentaar enkele dagen later. Vicki schreef het neer maar besprak dit niet met mij.

Deze ochtend had Vicki een gesprek met een Duits meisje: Pamela. En het lijkt een match te zijn! Ik kan bijna weg!

Was ze in haar recht om me zo slecht te laten voelen en me zo onder druk te zetten? En kijk, ze heeft al niemand nieuw!

Aftellen maar! xx