1100km later

Wow!

Ik ben op. Al weet ik niet of ik dat mag zeggen, want ik heb slecht 2 uur gereden.

Nadat de beslissing was gemaakt om naar Bundaburg begonnen cam Vicky en ik met het voorbereiden van de trip. Geloof dat we rond 11:30 klaar waren. We wilden vandaag vertrekken om 4:30. dit wil dus zeggen dat Vicky en ik ik een lange lange afstand moesten afleggen met slechts enkele uren slaap. Dit lijkt me persoonlijk niet zo slim, maar Vicki is de lange ritteb gewoon.

De wekker ging,  ik kleedde me om en hielp Vicki met de laatste spullen te verzamen terwijl zij de kinderen naar de auto bracht.  En daar ging we, in het midden van de nacht met groot licht en een auto met een bullbar. Het plan is om zo ver mogelijk te rijden. De opa ligt in Bundaburg.  Het lijkt Vicki realistisch om tot Rockhampton te rijden de. Vanaf daar daar is het slechts 4u tot Bundaburg, "Dan kan je net zo goed doorrijden" zegt ze. Ik ben daar iets voorzichtiger mee.

En ja hoor, zoals verwacht was het landschap grotendeels hetzelfde: grote grasvlakte met enkele bomen soms een paar koeien en verder niets. Het was wel cool om te zien hoe ver je kan kijken zonder een huis te zien. Dat is nog eens wat anders dan ons Europa.

Tijdens is een rit prijs ik mezelf gelukkig dichtbij mijn familie te wonen. Want dit is de realiteit in Australië veel gezinnen leven versplinterd over het continent en als er iets is moeten ze een enorme afstand overbruggen die veel tijd inneemt of veel geld kost.

Nadat Vicki 6 uur had gereden wisselden we.  Het was de bedoeling NG dat Wiki zou slapen, maar maar volgens mij heeft ze nog niet eens 20 minuten haar ogen gesloten gehad. Anderhalf uur later vroeg ze aan mij om terug te wisselen, ze voelde zich niet zo comfortabel en het was niet dat ze sliep. Dus Vicki nam het stuur en reed de rest van de trip.

Tijdens deze reis deed ik enorm mijn best om niet in slaap te vallen. Zij die mij kennen weten hoeveel moeite mij dit kost, aangezien slapen tijde s het reizen (openbaar vervoer en auto's) mijn superkracht is.

Uiteindelijk besloten Vicki en ik om toch te overnachten in brockhampton. Daar boekten we een cabin/huisje om te overnachten. Wat was ik daar blij mee, die 4u zou er echt te veel aan zijn.

Anne